کنترل قارچ

[add_to_cart id=615807]

(بیشتر…)

(بیشتر…)

(بیشتر…)

(بیشتر…)

(بیشتر…)

(بیشتر…)

مقدمه: در این پژوهش با توجه به خاصیت ضد میکروبی و مقاومت بسته های محتوی نانوذرات نقره بر پایه دی اکسید تیتانیوم در مقابل نفوذ گازها از جمله اکسیژن، تاثیر این بسته ها بر فلور قارچی نان های مصرفی با بسته های پلی اتیلن رایج مورد مقایسه قرار گرفت. این مطالعه تجربی در رابطه با افزایش زمان ماندگاری نان های مصرفی به اجرا در آمده است.
مواد و روش ها: ابتدا بصورت تصادفی از 6 نوع نان تولیدی 12 نانوایی منطقه 2 شهر تهران، تعداد 144 نمونه قرص نان تهیه شد. نمونه های نان اخذ شده در پوشش های نانویی 3% ، 5% ، 10% و پلی اتیلن معمولی(شاهد) قرار داده شد و در روزهای 1، 3، 7، 14 و 28 در سه تکرار بر اساس استاندارد ملی ایران تحت کنترل و آزمایشات میکروبی قرار گرفت.
یافته ها: نتایج نشان داد که اثر نوع فیلم و مدت نگهداری به عنوان عوامل اصلی بر فلور قارچی نان معنی دار بوده است. کمترین میزان رشد انواع قارچ با 14 درصد مربوط به فیلم نانویی 10درصد و بیشترین میزان رشد انواع قارچ با 42 درصد مربوط به پوشش پلی-اتیلن می باشد(001/0P<). با افزایش مدت روزهای نگهداری تعداد انواع قارچ افزایش یافته است ولی این افزایش در اکثر موارد در نوع نان و نوع قارچ یکسان نبود و تفاوت معنی داری با یکدیگر داشت(001/0 P=). نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده چنین می توان گفت که استفاده از پوشش های حاوی نانوذرات نقره بر پایه دی اکسیدتیتانیوم برای بسته بندی نان با توجه به افزایش روز افزون جمعیت و در راستای ارتقای امنیت غذایی نسبت به پوشش های پلی اتیلن ارجعیت دارد و استفاده از این نوع پوشش ها در صنایع پخت توصیه می گردد. کلید واژگان: زمان ماندگاری، فیلم های نانویی، قارچ، نانوذرات نقره، نان

برای مطالعه اثرات چهار جدایه قارچی متاریزیوم آنیزوپلیه به منظور کنترل بیولوژیک کنه بالغ هیالوما مارجیناتوم، تعداد 390 کنه درگروه های ده تایی شامل درمان و کنترل به صورت 3 بار تکرار مورد آزمایش قرار گرفتند. کنه ها به صورت انفرادی به وسیله ی پنس استریل 5-3 ثانیه در سوسپانسیون قارچی حاوی 107×4/2، 9 10×4/2 و 1011×4/2 کنیدیوم در هر میلی لیتر و در گروه کنترل نیز کنه ها در آب مقطر استریل همراه با توئین 80 بدون اسپور غوطه ور شدند و به مدت 20 روز مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج حاصله نشان داد قارچ های مورد آزمایش حدت متفاوتی داشتند. متاریزیوم آنیزوپلیه جدایه های M14 و DEMI001 به ترتیب باعث 6/96 و 4/73 درصد مرگ و میر 20 روز پس از تلقیح کنه ها با 107×4/2 اسپور در هرمیلی لیتر گردیدند. هم چنین متاریزیوم آنیزوپلیه جدایه DEMI001 باعث رشد میسلیوم های قارچی روی 100 درصد و متاریزیوم آنیزوپلیه جدایه M14 روی 90 درصد از کنه ها شدند. از بین جدایه های تحت مطالعه جدایه متاریزیوم آنیزوپلیه M14 حادترین جدایه بود، پس از آن DEMI001 سپس IRAN437C و IRAN715C قرار گرفتند.
کلمات کلیدی: کنترل بیولوژیک- متاریزیوم آنیزوپلیه- هیالوما مارجیناتوم.

(بیشتر…)